-
1 concilium
concĭlĭum, ii, n. [con- and root cal- of calo; Gr. kaleô; cf. clamo], a collection of people, an association, gathering, union, meeting, assembly, = coetus (class.).I.In gen.:II.videre ambas in uno concilio,
Plaut. Mil. 2, 2, 96; id. Clst. 4, 2, 33:Camenarum cum Egeria,
Liv. 1, 21, 3:ab sede piorum, coetu concilioque abigi,
id. 2, 38, 4:pastorum,
Cic. Off. 3, 9, 38:deorum,
id. Tusc. 1, 30, 72; id. Div. 1, 24, 49; cf.caelestium,
id. Off. 3, 5, 25:divinum animorum,
id. Sen. 23, 84:concilia coetusque hominum jure sociati, quae civitates appellantur,
id. Rep. 6, 13, 13:(Cyclopum) Concilium horrendum,
Verg. A. 3, 679:amoena piorum Concilia,
id. ib. 5, 735:Musarum,
Stat. Th. 6, 355:mulierum,
id. ib. 3, 178.— Poet. of animals:inque ferarum Concilio medius sedebat,
Ov. M. 10, 144;and trop.: tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere,
id. Fin. 2, 4, 12.—Esp.A.An assembly for consultation, a council (in concreto; on the contrary consilium signifies [p. 400] the counsel in abstracto that is taken in such an assembly. The meanings, however, often pass over to each other; hence in MSS. and edd. a freq. confusion of the two words; cf.B.consilium),
Caes. B. G. 1, 30 fin.; cf. id. ib. 7, 1:(opiniones), quae in senatu, quae apud populum, quae in omni coetu concilioque proferendae sunt,
Cic. Fin. 2, 24, 77:inire,
Plaut. Capt. 3, 1, 33:habere,
id. Mil. 3, 1, 3:convocare,
Caes. B. G. 1, 40; 2, 10; 3, 3:vocare,
Verg. A. 10, 2:cogere,
id. ib. 11, 304:dimittere,
Caes. B. G. 1, 18; 1, 33 al.; Cic. Leg. 2, 12, 31 al.:transferre Lutetiam,
Caes. B. G. 6, 3:in posterum diem differre,
Curt. 6, 11, 9:dare legatis,
Liv. 43, 17, 7:indicere,
id. 1, 50, 4:constituere diem concilio,
Caes. B. G. 1, 30:Messene ab Achaeis, quod concilii eorum recusaret esse, oppugnari coepta est,
i. e. a member of the Achaian league, Liv. 36, 31, 1:concilio excesserunt,
id. 32, 22, 12: sanctum Patrum, * Hor. C. 4, 5, 4 et saep.—A close conjunction, i. e. union, connection (esp. freq. in Lucr.):2.coetu concilioque Nil facient (primordia rerum), etc.,
Lucr. 2, 920:materiaï concilium,
id. 1, 518:in concilium coire,
id. 2, 564 sq.; cf. id. 1, 772; 1, 1081; 2, 565.— Transf., a bond of union, tie:hoc mihi tecum concilium manebit,
Ov. M. 1, 710.—A sexual union, coition:(β).corporalia,
Arn. 2, 54; cf.:primordia quae genitali Concilio possent arceri,
Lucr. 1, 183. —(As an incentive to this.) The blossom of the plant iasione, Plin. 22, 22, 39, § 82.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский